Wygląda dobrze
To pole jest wymagane

Świetliczaki z SP 4 kontynuują

swoją przygodę z MegaMisją


(szerokość: 750 / wysokość: 421)


Klasy pierwsze


Temat zajęć: „Przedstaw się Psotnikowi"


Aby uchronić nasze dzieci przed niebezpieczeństwem należy uświadamiać im jak ważna jest ochrona własnych danych.  W pierwszym zadaniu do wykonania świetliczaki z klas pierwszych  narysowały na kartce słoneczko i napisały w nim swoje imię. Potem obok promieni każdy napisał coś o sobie. Kilkoro chętnych pokazało swoje słoneczka grupie. Następnie wspólnie zastanawialiśmy się , których informacji o sobie  nie powinno się udzielać nieznajomym. Podzieliliśmy  kartkę pionową kreską na pół i tam wypisywaliśmy co możemy przekazać je obcym (imię, hobby, zainteresowania), a których informacji nie udzielamy obcym (np. informacje o nazwisku, adresie, majątku rodziców, o swoich słabych stronach). Kolejnym krokiem było  wyjaśnienie dzieciom co to są „awatary i nicki. " Każdy świetliczak stworzył własny awatar i nick. Były mega fantastyczne i bajecznie kolorowe. Nasze świetliczaki  częściej w swoim życiu będą miały okazję znaleźć się w sytuacji, kiedy trzeba się przedstawić i opowiedzieć o sobie kilka zdań. W trakcie zajęć uczniowie nauczyli się, co i w jaki sposób warto o sobie opowiedzieć w kontaktach bezpośrednich i przez Internet.


 (szerokość: 375 / wysokość: 666) (szerokość: 375 / wysokość: 666)

                                             Klasy drugie


Temat zajęć: „Bliźniaki zapraszają do przyjaznego kina"


Świetliczaki z klas drugich wzięły  udział w zabawach, które przybliżyły im wiedzę na temat tego, z jakimi ograniczeniami w dostępie do kultury i informacji mogą zetknąć się osoby z różnymi niepełnosprawnościami. ­ Dzięki tym zabawom ­ stworzyły  sobie wymarzone kino, do którego może wybrać się każdy, bez względu na poziom sprawności psychoruchowej.                                                   Na początku wyzwania ustaliliśmy sobie pojęcie niepełnosprawności . Dzieci wymieniały przykłady osób niepełnosprawnych. Są to osoby: niesłyszące, niedosłyszące, niewidome, słabowidzące, niemówiące, niepełnosprawne ruchowo. Osoby niesłyszące i niedosłyszące porozumiewają się między sobą znaków. Taki język znaków nazywamy językiem migowym. Stosuje się go również do tłumaczenia filmów lub np. programów telewizyjnych. Widać wtedy w rogu ekranu osobę, która pokazuje kolejne znaki, tłumacząc wszystkie padające słowa i zdania. Dla zilustrowania, jak takie tłumaczenie wygląda, dzieci obejrzały film „Len" w reżyserii Joanny Jasińskiej­ Koronkiewicz. Kolejnym krokiem była zabawa w lektora. Świetliczaki dobrały się w pary i usiadły plecami do siebie. Jedna z osób miała obrazek a druga  kartkę. Zadanie polegało  na tym, by osoby mające przed oczami obrazki spróbowały jak najdokładniej opisać, co na nich widnieje, tak aby ich koledzy i koleżanki z pary mogli możliwie wiernie odtworzyć je na swoich kartkach. Po wykonaniu zadania wspólnie oglądaliśmy efekty pracy. Świetliczaki wykonały pracę podobną do pracy specjalnego lektora, opowiadającego o tym, co się dzieje na ekranie. Taki przekład nazywany jest audiodeskrypcją.

 (szerokość: 375 / wysokość: 666) (szerokość: 375 / wysokość: 666)

                                                      Klasy trzecie


Temat zajęć: „Psotnik i komputery"


MegaMisja zaznajomiła nas z wieloma aspektami pracy z szeroko pojętą nową technologią. Jednak jeden element pracy z komputerem, nie został jeszcze przez nas szczegółowo omówiony… Do dziś! Ergonomia pracy przy komputerze to bardzo ważna sprawa, związana z naszym zdrowiem! O tym jak przygotować miejsce przy komputerze- oświetlenie, krzesło, biurko, odpowiednia odległość od monitora itp. powiedzieli nam nie tylko anonimowi bohaterowie MegaMisji Julka i Kuba, ale także nasze mądre, świetlicowe głowy. Jeśli teoria, o której mówiliśmy zastosowana jest w praktyce, to miejsca pracy naszych świetliczków zasługują na szóstkę z plusem! Sprawdzeniu wiadomości w tym temacie, przysłużyły się rysunki Julki przed komputerem- w prawidłowej i nieprawidłowej postawie. W trakcie ćwiczeń zrobiliśmy się głodni… podobnie jak nasz laptop! I to właśnie było kolejnym tematem naszych rozmów i zabaw. Wspólnie przedyskutowaliśmy sytuacje, w których urządzenia elektroniczne dają nam znak, że brakuje już im sił, czyli że tracą ostatnie pokłady energii. Doszliśmy do wniosku, że różne urządzenia pokazują w podobny, ale nieco różniący się od siebie sposób, iż potrzebują podłączenia do prądu. Postanowiliśmy zrobić ilustracje, które idealnie to odzwierciedlą. Teraz i takie zdobią naszą świetlicę!

Wychowawczynie

                                                  Bożena Szarek, Natalia Halikowska,  Aleksandra Korba


 (szerokość: 750 / wysokość: 421)

 Więcej zdjęć w galerii  E.R

 

 

 

 

serwis jest częścią portalu miejskiego www.chojnow.eu przygotowanego przez MEDIART (w CMS) © przy współudziale Urzędu Miejskiego w Chojnowie